Na rjanym městnje při puću steji we wsy drjewjany swjaty křiž. Corpus je krasny a hnuje dróhowarja, wón je škitany přez kulojtu třěšku a zadnju sćěnu. Wjetše městno wokoło křiža je z płotom wobhrodźene. Nadosć wšelakich pisanych kwětkow a wonjatych róžow je tu dobra wjesna ruka nasadźała. Krasny blečk za krasny swjaty křiž. Wón słuša do Fulkec hospodarstwa čo. 7. Zrudnje, zo je swójba dospołnje wotemrěła. Poslednja z rodu Fulkec knježna Hańža, křiž 1960 wulkotnje ponowi, hižo 1962 woteńdźe do wěčnosće. Poslednja próstwa na lubych wjesnjanow bě: Njezabudźće na naš swjaty křiž. Fulkec hospodarstwo je naprawo poslednje na směr Kamjenc.
žórło: Mikławš Kokla ze Sernjan, "Swjate křiže w serbskim kraju", wozjewjene w Katolskim Posole 1968
přełožk z němčiny: radyserb
Gmejna Njebjelčicy da swjaty křiž w lěće 2002 ponowić a so wo porjad a wupyšenje dokoła wokoło stara. W oktobru samsneho lěta knjez farar Jakubaš jón poswjeći. Napisane je na drjewjanej tafličce: Zbóžniko a Božo daj mi wěčne zbožo!