Srjedź wsy na rozpuću steji tohorunja wulki a wuměłscy dypany kamjentny swjaty křiž we chłódku dwejoch wjerbow. Do kamjenja dypane čitamy: J. Heidan Miltitz 1858. Hajdan pochadźeše z hospodarstwa čo. 21. Posledni potomnik Delenčka so přesydli do cuzby. Wuměłske dźěło je železny křiž a corpus. Jako tafličku hladamy tu na rozpřestrěny ćělny rub, tu čitamy: Mój Jězuso smilnosć. Křiž ma krasne městno srjedź wsy. Pódla křiža su wjesnjenjo 1914 – 18 padnjenym nanam a synam stajili pomnik a wobaj ze žiwym a drjewjanym płotom wobhrodźili.
Wjesnjenjo tu hladaja a pěstuja kwětki přez cyłe lěto. Napisane 1935 je drje lěto poslednjeho ponowjenja. Štó snadź so w přichodźe postara, zo by wosyroćeny křiž na tak wuznamnym městnje za wjesnych a cuzych był rjany swjaty křiž?
žórło: Mikławš Kokla ze Sernjan, "Swjate křiže w serbskim kraju", wozjewjene w Katolskim Posole 1968
Wosrjedź Miłoćic steji pódla swjateho křiža zornowcowy pomnik, kotryž dopomina na dóńt někotreježkuli swójby z wsy abo ze susodneje Wěteńcy. Z nim spomina so na tych nanow a synow, kiž dyrbjachu na bitwišćach wójny swoje žiwjenje wostajić. Hdy bu tam pomnik dokładnje stajeny, prawje njezhoniš.
žórło: Měrćin Štrawba
přełožk z němčiny: radyserb
Křiž da Gmejna Njebjelčicy 2002 ponowić a nowu taflu z mjenami padnjenych 2. swětoweje wójny zhotowić. Farar Jakubaš wopomnišćo swjatočnje na kermuši poswjeći.
Na kulowatej tafličce steji: Božo žohnuj nas!
Přistajeni gmejny so wo kwětki a porjad staraja. Křižerjo so tu jutry při rozžohnowanju modla.